Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

What you won't do.

Σαφες πρωινο στις 3.
συνηθεια κακια
απο τοτε στο μπαλκονι
με τα χρωματα
δε ξαναμπηκα
μια φορα φευγεις.
Δεν τυχαινει
απλα τα παγακια λιωνουν
καθως θα πεφτουν απο το τραπεζι
διπλα στο
κοκκινο βλεμα.
Πως να κανεις πίσω(;)
Κοιτάς,ξανά.
Και ξανά.
Μα το πιστευεις πια.
Ειναι μια αληθεια χωμενη στο ψεμα.
Ναι ενταξει κυριοι
μπορει να μην σας ειπα
ολοκληρη την αληθεια
μα ουτε μισο ψεμα.
Κρυωνει,μπες στο δωμάτιο.
Συντομα αναβει το μοναδικο χρωμα για τωρα,
για την ωρα.

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Ψαχνω τίτλο.

Τερμα ψηλά
η νοημοσύνη δεν υπάρχει
ξερω οτι μονο δε ξερω
αν υπάρχει
και αν θα πηγαινα.
ηταν τοτε που περπατώντας διπλα
στον δρομο
βρεθηκα περα απο
εκει που εδειχνε το δακτυλο μου
μετα βρεθηκα
σε ασπρα δωματια
με θεα στο μπαλκονι
ενα σωρο μπερδεμενες επισκεψεις
μπαινοντας το δωματιο αλλαζε  χρωμα
 καθε φορα .

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

State of Mind.

Κοιταξα ξαφνικα
απεξω απο το παραθυρο
ειδα μαζεμενες ολες μαζι
τις αμαρτιες μου
Ποτε δεν τις ειχα γνωρισει
δεν ηθελα
ενιωθα οτι δεν νιωθεται.
Σε ολους τους δρομους
η καταληξη ειναι κοινη
μα τις ρωτησα
πονατε;
δεν εμαθα αν ηταν απαντηση αυτο που ακουσα
μα
μου ψιθυρισαν ιστοριες
για παλατια σε ψηλα βουνα
το σπιτι τους ηταν σαπιο
σκοτεινο, και υγρο
για αυτο παντα πιστευαν.
οτι θα βρουν κατι καλυτερο.
Για αυτο ηρθαν εξω απο το παραθυρο μου
Γιατι κυριε δεν πετατε λιγο πιο γρηγορα;
Γιατι δεν κουνατε το ραμφος σας;
Παραπλανειστε. Δεν εχω ουτε φτερα ουτε ραμφος.
Αιωνια θα γυρναει αυτη η απορια.
Σε καθε στενο που το βραδυ φωτιζεται
Και θυμασαι μικρος που ηθελες να ζητησεις
βοηθεια απο τον θεο;
Ακομα φοβασαι.
Φοβασαι.
Απο παλια θυμαμαι τους ανθρωπους που φοβουνται
πραγματα τοσο μικρα
σαν αυτο που εχεις στο κεφαλι σου.
Μα ανοιξα το παραθυρο
βγηκα
και αφησα το σπιτι
στις αμαρτιες.
Καντε οτι θελετε
αλλωστε ακομα φοβαστε.



Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Freezin.

Δεν υπαρχει παντα λογος
ειναι απο τις στιγμες
που το κρυο
σαρεσει
Οσο και αν σε κανει να τρεμεις
οπως τοτε
βρεγμενος
να φυσαει αερας
πως νιωθεις;
Παρανοια χρωματων
στον οριζοντα
μα κυριως ενα επικρατει μεσα σου
Αδιαφορω για οτι με με βαζει κατω
γιατι ξερω
σωστα ξέρω.
μα οχι οσο οι λαμπες τις νυχτας
ξερουν τα παντα
παραδοξως ηταν παντα νυχτα
οπως τοτε
που η εικονα του κοσμου
σφιριζε
τοσο επιμονα
που ετρεξα
και αν σταθω ορθιος
θα ναι ο αερας του κοσμου
μα ισως να μαι απλα εγω.
Τι τα θες
οι ωρες νικανε
παντα.
χαχαχα

Hysteria.

Double
Μηδεν εδω
μπορει και εκει
Τα παντα εδω
μπορει και εκει
Συνεχιζω να μιλαω
ασταματητα
εδω και εκει
αλλα ξερεις
πορτες που κλειδωθηκαν
δυσκολα ξεκλειδωνουν
τοσο δυσκολα
οσο το να παψει η απαθεια
στα ματια μου
Δεν ειναι ευκολο
να προσπαθεις
μα τελικα ουτε να τα αφηνεις
παραμιλητα διχως τελος
εκει
εδω
μαθε κατι
ακραιες σκεψες
δε φερνουν ακραιες ακραια αποτελεσματα
μα ακραιες πραξεις
αρα ενα λαθος
δεν ειναι μια σκεψη
ειναι το ιδιο που κανω
εδω
μπορει και εκει
μα
ολες οι σκεψεις καποτε τελειωνουν
κανε οσες θελεις.


Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Kαι πάλι!

Χωρις πολλά λόγια
Αν καταλαβεις
ειναι καλύτερα
καλυτερα και απο την πρωινη
υγρασια
που καθημερινα
τρυπαει το δερμα μου
που καθημερινα
δε το αφηνω απο το μυαλο μου.