Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Not vol2.

Ξανά,εκει που ηταν χρονια τωρα
ψαχνωντας,στα καλωδια
που αδιακοπα τρεχει το ρευμα
που φωτιζει τον δρομο σου
ωρες που δεν εχουν καμια λογικη
μερες που περνάνε απο πισω απο την πλατη σου
δε σε γουσταρουν
ζωη νεκρη σε ζωντανα φωτα
φωτα,φωτα,φωτα
μα ειναι εκει παντα
σαν αγκαθι στην παλαμη σου
χωρις ποτε να μπορεις να σφιξεις το χερι σου
και ξερεις
τα βραδυα ανεβαινει ψηλα
σας κοιταει και με θλιψη γελαει
μα τι να το κανει ανθρωπε μου
τωρα που οι σκεψεις γεννηθηκαν
απο την αληθεια.