Sometimes you can't.

Κανείς

Και πότε βρήκα αυτό που έψαχνα.(;) Πότε; Πολλές φορές μπορεί να ήταν και έτσι. Άλλες απλά το νόμιζα. Εξαφανίζομαι, καθώς βυθίζομαι σε κάτι φώτα. Δυνατά όσο τίποτα σε αυτό τον κόσμο. Αλήθεια. Αλήθεια, τόσα φώτα μα περισσότερες σκιές. Έφυγες, ξέχασες,γυρνάς. Πάλι απο την αρχή η ίδια ιστορία. Χωρίς αρχή και τέλος. Χάος; Δεν νομίζω. Με τέσσερεις λέξεις, γίνομαι ένα με αυτο το κενό ανάμεσα σε εσένα και τον ουρανό. Τον μαύρο, όχι τον γαλάζιο με τα μουντά σύννεφα. Καλά,ίσως να μην έχει σημασία, μιας και το κενό πλέον έχει χαθεί απο μένα. Έγινα ένα. Μπορεί και δύο. Μα να ξέρεις, ότι όταν τελειώσει..Όταν τελειώσει θα μαι πάλι εκεί. Εδώ.
Καληνύχτες.

Less and less

Σε βρίσκω στα φώτα της πόλης κάθε φορά που μεθάω
Με τέσσερις νότες με βάζεις, με κρύβεις
Με τέσσερις λέξεις με γερνάς
Σε τέσσερις νότες με βάζεις, με κρύβεις
Με τέσσερις λέξεις με γυρνάς

Lie.

Dead end.

Into the wild.

Some people feel like
they don't deserve love.
They walk away quietly
into empty spaces,
trying to close the gaps to the past.
The sea's only gifts are harsh blows
and, occasionally,
the chance to feel strong.
but I do know that
that's the way it is here
And I also know
how important it is in life
not necessarily to be strong,
but to feel strong,
to measure yourself at least once
to find yourself at least once in
the most ancient of human conditions
facing the blind, deaf stone alone
with nothing to help you
but your hands and your own head
But now, i don't have power to defeat you
now it is the end
Help eternity to last forever.

hopeless.

He-He-Help

                                                        I'm dazed in madness

That's all.

Να μωρέ ξέρεις, τις στιγμές που μπορεί να βρίσκεσαι μέσα σε πλήθος. Είτε φίλοι,είτε άγνωστοι,είτε γνωστοί ή ακομα μπορει να μην τους έχεις καν παρατηρήσει.Είτε στο δρόμο, στο λεωφορείο... Ακούς μια μελωδία. Μπορεί στο μυαλο σου μέσα , μπορεί και όχι. Κοιτας απο το παράθυρο, γύρω σου. Κοιτας ψηλά. Σου έρχονται εικόνες, πολλές,σιγουρα. Μα, το περίεργο είναι πως δεν ξέρεις πως νιώθεις. Με έναν περίεργο τρόπο για μερικά λεπτά ταξιδεύεις αλλού. Σε ένα κόσμο ακόμα πιο περίεργο απο τις σκέψεις σου. Βέβαια, δεν είναι κακό. Αρκεί να έχεις ένα χάρτη. Εγώ χάθηκα.
Καληνύχτα.

Eat me.

Kill your self.

Καμάρωσε πως μεγάλωσε ο παίκτης.

      Σκεψου μόνο πόσα πράγματα σε σκοτώνουν καθημερινά. Μέρες τώρα, το σκηνικό τριγύρω δεν ειναι και πολύ όμορφο. Μία εχει και γαμώ τους καιρούς έξω. Μία εχει αέρα και συννεφιά. Ξεγελάς και καλά τον εαυτό σου οτι είναι όλα οκ. Αλλα σκατά. Δεν ειναι κάτι συγκεκριμένο , σίγουρα οι εξετασεις που υποτίθεται πως θα επρεπε αν τις πάρω στα σοβαρά, σίγουρα το οτι έρχεται ενα μπερδεμένο καλοκαίρι , σιγουρα πολλά.

     "Πάντα μέσα στο κεφάλι σου, υπάρχει το κεφάλι μου. Ήμαστε δειλοί και απάνθρωποι στην εποχή μας. Βλέπω πρόσωπα που δεν περίμενες ποτέ σου να δείς, ήμαστε μόνοι μεσα στην διάσταση της γης.  Μου πέφτει σπαει ξανα και ξανά, μα το κολλάς γιατί ειναι κημίλειο. Απλά το ευχήθηκα , είδα το τι σημαίνει για ενα λεπτο να ζεις περπάτημα χωρίς βαρύτητα. Μερές κενές ,νιώθω σε κλινική κλεισμένος. Του ρολογιού οι δείκτες γινονται πια αφόρητοι.Δώσμου μαγικές πηγές να συνεχίσω. Πως έφτασα ως εδώ μόνος, άσε να το νομίζω, γαμώ την τύχη μου καιρό δεν την υπολογίζω. Σε ψάχνω με κάθε τρόπο και μέσο, άσε με να ξέρω καλύτερα αν αξίζει να παλέψω. Μην απαιτείς πολλά, οτι έχω δίνω. Δεν πρόκειται για αντάλαγμα, δεν έχεις τίποτα που θέλω να αποκτήσω, ξέχασα όμως να ρωτήσω, είναι κανείς εδώ;"
Καληνύχτα.

"Όμορφη'' μέρα

                                                                   ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ:D

Try to find somebody.

What's wrong duck?

Αγχος.

Πατάω πολύ ωρα τώρα το shift , περιμένοντας. Δεν ξέρω ακριβώς τι. Προσπαθώντας να κοντρολάρω σκέψεις, γεννιούνται καινούριες, χειρότερες. Χωρίς να μπορω να καταλάβω ότι όλα ειναι στο μυαλό. Ασήμαντα πράγματα. Τότε συνειδητοποιώ, ότι μάλλον είναι αργά για σκέψεις τετοιες. Ναι, ξέρω πιθανώς δεν έβγαλες άκρη απο καμιά πρόταση αλλα δεν πειράζει.
Καληνύχτα.

ΥΓ. Γαμώ τις εξετάσεις μου μέσα.
ΥΓ2 Σας αγαπάω ολους ρε

                              

Κάτι μου καίει το δέρμα,Ξύπνάω και το σβήνω.

Ανεξήτητο;

Οι πιο ωραίες ιστορίες είναι αυτές που δεν θα στις διηγηθεί ποτέ κανείς.
Αλλοτε πάλι ξυπνάς μέσα στην νύχτα απαρηγόρητος.
Το σπίτι έρημο,που πήγαν οι άλλοι; Κι εσύ γιατί έμεινες;
Αλήθεια, τι ζήσαμε;
Μικρά καθημερινά γεγονότα που δε μάθαμε ποτέ το κρυφό νοημά τους
Θυμάσαι εκέινο το βράδυ που μου πες: "αυτό που θα μας συντρίψει ήταν απο την πρώτη μέρα εδώ κοντά μας", "τι θέλεις να πεις;" σε ρώτησα
δεν απάντησες, χίλια χρόνια τωρα και δεν απάντησες.

Όμως την ίδια ώρα κάποιος σηκώνεται μες το σιωπηλό σπίτι,
δεν ανάβει φως
ντυνεται και κάθεται στο σκοτάδι
Κανείς δεν μπορει να τον βοηθήσει
Τ. Λειβαδίτης

Yes, you won't understand.

If life seems jolly rotten, there's something you've forgotten

                                      YO