Disease

Τόσο δύσκολο να το κάνεις
τοσο ευκολο να το λες.
Σου σβήνει,
μου γινεται πιο εντονο.

Το καταλαβαίνω,τελικα.
Τοσοι πολλοί
μα κανένας.
Τοσα πράγματα
μα τίποτα.

Τόσες σκέψεις
μα καμια.
Τόσες εικόνες
όλες.
Τις κρατάω.

Μα τι κρίμα που
βαραίνουν.
Πολλές οι κατευθύνσεις
και κυρίως επιλέγω την ευθεία
μα δε ξέρω
με ποια φορά.

Είναι ώρα, να πάρεις το
αυριο μου,
να το κάνεις χθές.
Το χθές να γινει άυριο.
Το τίποτα,τα πάντα.

Ένα φως,ολη νύχτα απεναντι
και ένας αδειος δρόμος.
Όλη μου η κινηση.

Ούτε τα λάθη,ούτε τα σωστά
Ουτε τις αλήθειες,ούτε τα ψέματα.
Ολα έγιναν ενα με μένα.
Τα ξέρω καλα αυτα πλέον.

Άλλη μια μέρα,αλλες δύο.
Ποσες είναι τελικά;
Όλες είναι.
Η μία ειναι σαν όλες

Σε ελευθερώνω σιγουρα.
Μα καλύτερα κλειδωμένος
εκει μέσα
παρα να χω αυτη την απαλευτη συντροφια.

Και να θέλω να περπατήσω μακριά,
δε θα μπορέσω.Δε θα θελήσω.
Δεν.

Ονλυ.

Ποιος ξέρει γιατί.
Πως να σε κανω πέρα.
Αφου είσαι εγώ.
Αφου είμαι εσύ.

Ακόμα και οταν,
το μαξιλάρι που
παλεύει να κρατήσει
εκείνο το άρωμα,
εγω το βρίσκω.

Όταν αναζητώ
σημάδια,
στα βρώμικα σεντόνια πια.
Όλα ομως με αρνούνται.

Δε θα καταλάβω ποτέ
πως αρρώστησα τόσο.
Δε θέλω να πιστέψω ποτέ,
ότι φάρμακο δεν υπάρχει.

Δε θυμάμαι ούτε ψέματα,
ούτε αλήθειες.
Τα έχω αγαπήσει όλα.
Δε το ήξερα,μα τώρα ναι.

Μα ξέρω πως τα χαζεύω
εγώ,απο το συνεφιασμένο μου μυαλό
κάθε στιγμή
που βρέχει.
Γαμώτο ομως,συνέχεια έχει καταιγίδα.

Δε θα το μάθεις ,
δε είναι ανάγκη
και αν είναι
είναι μόνο δικιά μου.
Ασήκωτη και βεβηλωμένη.

Κουράστηκα, μα δε λέω
να σταματήσω.
Αλλά δε θα μάθω ποτέ γιατί.
Τόσα έχω να σου πώ,
που έγιναν η ζωή μου.

Είναι όλα δικά σου.
Και ας το γνωρίζω μόνο εγώ.
Είναι για σένα.
Μόνο για σένα.

απυθμενος.

Εντάξει.
Ήτανε ο καιρός να συμβεί.
Ποτέ δε καταλαβα τελικά,αν υπαρχει μοναδικη στιγμη να συμβει κάτι.
Εντάξει.
Παντού ,ΠΑΝΤΟΥ τελειωσε.
Γυρω,απλα σε ενα μικρο κενο
στο βαθος, δεν αρκει αυτο.
Ποτε δε θα βρεθει αυτο το μικρό πόμα
Δε με ενδιαφερει μαλλον κιολλας.
Αυτο ήταν;
Αυτο ηταν ολο;
Θαρρω πως το περιμενα πιο βιαιο.
Μηπως να συνεχισω να φοβαμαι;
Όλα πλεον εκτος ελέγχου.
Μαλλον ολα τα υπολοιπα θα επρεπε να φοβουνται εμενα.
Χαζομαρες,ποιος μπορει να φοβηθει εμενα...