Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

" Αυτο ηταν ολο που είχες να πεις; "

Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου

Και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις

Και κείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου

Μα θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Όταν θ' αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου

Και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις

Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου

Τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου

Και το βρεις τσακισμένο απ' τις πληγές

Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου

Κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές

3 σχόλια:

  1. κι αληθειες σου να σερνονται στο πατωμα γυμνες..

    πολυ ομορφο, κ δυνατο.

    καλο βραδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τραγουδι του σιδηροπουλου ειναι παντως :P
    καληνυχτα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και γαμώ τις συννενοήσεις εσείς οι δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή