Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Paranoia.

εύκολα, νομιζω γυρνανε τοιχοι,
πινακες και παραθυρα
συνεχως τριγυρω μου
τους διαταζω
μα δε σταματανε,
δε σταματανε ποτε
με οση σιωπη και αν φωναζω
κλασσικα πλεον
παγακια στο πατωμα
γινονται ενα με καπνο στον αερα
τρεχουν με βια πανω μου
τρωνε τα παντα
χωρις τυψεις
μα δικιο εχουν
για αυτο ποτε
δε με κατηγορησαν
για αυτο ποτε
δε θα κατηγορισω
σφαγες που
θα σαπιζουν
κοντα μου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου