Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

i cannot breath

οτι και αν κανει
οσα και αν πει
εχει καταλαβει πλεον.
και σοκαρεται
οτι κανεις δεν στρεφει τα αυτια του
να ακουσει αυτα τα λιγα που χει να πει
μιλαει σε τοιχους,καρεκλες,σε δειγματα ανθρωπων
μα ο ιδιος ακουει σε ηχω τα λογια του
ειναι καποιο ειδος νεας παρανοιας
που δεν θελει οσο ζει να την συνειδητοποιησει
οταν πεθανει
θα βγει η διαγνωση
"βαρια ψυχολογικα αρρωστος"
ας μη το μαθει ποτε
η καταντια του τοσο μιζερη
να προτιμα να ζει κατι το πλαστο και απλαστο ταυτοχρονως
αρχιζει πλεον να μη μπορει να ζησει βασικα συναισθηματα
δεν μπορει να αναπνευσει
μα δεν πεθαινει αυτος
αλλα ολοι γυρω του
ολοι που λενε ψεματα
ολοι που λενε καθε μερα ψεματα
ξυπναει ομως.
και δεν μιλαει.
φωναζει
φωναζει
φωναζει τοσο που ποναει.
μα ποτε δεν τον ακουσαν και παλι
περασε τα ορια του,προσπαθησε,ηττηθηκε.
σωπασε..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου