2 Σπάνια.

Πόσο θα 'θελα.
Πως εξηγείς τον πόνο των βουνών;
Μάλλον μεσα στα χρόνια
τους κουράζει η αβαιβεότητα
του να είσαι παρατηρητής
όλων, μα το χέρι σου να μη φτάνει πιο μακριά
απο όσο σου αφήνει το σώμα σου τοποθετημένο
εκει.
Όπου το εκει δε το διάλεξα ποτέ.
Είναι μερικά πράγματα
που θα χαρεις αν ποτέ
δε γνωρίσεις
πόσο κουραστικά είναι.
Τόσο ,όσο δύσκολο είναι
καθε φορά να αφήνομαι
στις δύσκολες ώρες
σε αυτά τα γράμματα.
Ακυβέρνητος, και κακώς
δε θα υσηχάσει ο
υποφαινόμενος.
Δε θα αντέξω να δω
αυτά που στο σενάριο μου
ακόμα δε τα έχω γράψει.
Είμαι σε διασταύρωση,
σε αυτήν που το τσιγάρο
είναι ωραία δικαιολογία να
κάνεις μια στάση,ταχα για να
ηρεμήσω.
Κοιτάω τότε την πλευρά της θάλασσας
που απο μικρός την εβλεπα την συγκεκριμένη
μα ποτέ δεν περίμενα πως θα καταλήξω να
την ψάχνω τοσο επίμονα.
Ποσο θα θελα.
"Τον πόνο των βουνών σβήνω στην θάλασσα"
Πονάω απο την κούραση
που θα την μάθεις,ίσως
όταν γίνω Απέραντος.

Μπορώ.

 Hear me.
  https://soundcloud.com/odysseas-razastarr/1-over-beat-by-great-j-dilla