Real Restless

Ξέχασα τα απλά.
Πάντα τα εκτιμούσα.
Βλέπω τώρα οτι μονο λαθος δεν έκανα.
Η άγνοια είναι μητριά της ταραχής.

Ψεύδεσαι πως η ζωή είναι εδώ ξανά
εδώ κοντά.
Έρχεται μερικές φορές κοντά μου
με πλησιάζει επικύνδινα,
με ακουμπά.

Μα το άγγιγμα αυτό
πόσο θα θελα να 'ναι
αρπαγή.
Η ζωή αυτή
πόσο θα θελα να ' ναι
λιγότερο φρικαλέα.

Ποτέ δε θα μάθω
αν είναι το υποκείμενο σημαντικό
ή αν όλα τα υποκείμενα ,είναι κοινά αντικείμενα.

Άνοιξε τα μάτια
μια μέρα θα καταλάβεις
κρίμα να μετανιώνεις το όμορφο
επειδή δε θα γίνει ποτέ ομορφότερο.


Όμως..
Δεν θα ναι.
Ειτε το θες είτε οχι.